Cel projektu: Ochrona i wykorzystanie światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO Kopalni Soli w Bochni na rzecz rozwoju oferty kulturalno-edukacyjnej skierowanej do społeczeństwa, bazującej na tym wielowiekowym dziedzictwie kulturowym. Zakres projektu: Projekt obejmuje wsparcie obiektu objętego wpisem w 2013 r. na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO jako Królewskie Kopalnie Soli w Wieliczce i Bochni (rozszerzenie wpisu z 1978 r. Kopalni Soli „Wieliczka” na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego UNESCO). Kopalnia soli w Bochni jest bezcennym zabytkiem techniki, świadczy o górniczym rodowodzie i unikalnym charakterze miasta istniejącego od 750 lat. Jest najstarszą, działającą nieprzerwanie od połowy XIII w. do XX w., kopalnią soli w Polsce (sól kamienną na ziemiach polskich odkryto w Bochni, kilkadziesiąt lat wcześniej niż w Wieliczce). Z połowy XIII w. pochodzi szyb Sutoris, najstarszy czynny szyb solny w Polsce, którym zjeżdżają obecnie do podziemi turyści i kuracjusze. Bocheńskie złoże uformowało się przed około 20 milionami lat, w okresie mioceńskim, gdy obszar dzisiejszej Bochni pokrywało płytkie i cieple morze. Złoże solne ma kształt nieregularnej soczewki, ułożonej równoleżnikowo na osi wschód-zachód. Jego długość wynosi około 4 km, a głębokość na jaką zalega – od 50 do 500 metrów. Jest wąskie – od kilkunastu do dwustu metrów. Wyrobiska kopalni, położone na głębokości od 70 do 289 m, obejmują łącznie ok. 60 km chodników i komór. Kopalnia przez siedem i pół wieku kształtowała miasto, jego rozwój przestrzenny, architekturę, specyficzny klimat. Wieże wyciągowe szybów Campi, Sutoris i Trinitatis, a także inne obiekty naziemne żupy, kształtują do dzisiaj krajobraz Bochni. Salinarna przeszłość miasta znajduje także odbicie w charakterystycznym i oryginalnym nazewnictwie ulic. Unikatowy obiekt górniczy utrzymywany był przez stulecia na najwyższym poziomie technicznym, dzięki czemu klasyfikuje się go jako świadectwo ewolucji technik górniczych sprzed epoki maszyny parowej, a także rozwoju i organizacji przemysłu solnego w Polsce W ramach projektu zostaną przeprowadzone prace zabezpieczające zabytkowe górnicze wyrobiska Kopalni Soli „Bochnia” oraz przystosowanie ich do pełnienia funkcji edukacyjno- kulturalnych w ramach nowej trasy turystycznej. W zakres projektu wchodzą: - zabezpieczenie wyrobisk - wykonanie i montaż schodów oraz przebudowa przedziału schodowego w szybie Sutoris, - wykonanie sieci elektrycznych oraz wod-kan, - wykonanie aranżacji i iluminacji poprzez przygotowanie ekspozycji, - wykonanie podłogi oraz ścianek działowych w komorze Kołdras - zakup wyposażenia, W wyniku realizacji projektu powstanie nowa wystawa obejmująca trasę przechodzącą przez cztery poziomy kopalni: Danielowiec, Sobieski, Wernier, August. Założeniem projektowym jest stworzenie miejsca unikatowego poprzez stworzenie różnych ścieżek zwiedzania odpowiadających na potrzeby różnych grup odbiorców. Zwiedzający będą mieli okazję zapoznać się ze znaczeniem: - wody w kopalni, sposobami odwadniania, - budową sztolni, - transportem i komunikacją wewnątrz kopalni, - sztuką salinarną, - religijnością górników, ich wierzeniami i tradycjami.