Cel projektu: Kompleksowe zabezpieczenie i wzrost dostępności materialnego (zabytki nieruchome) oraz niematerialnego (tradycje i wartości) dziedzictwa kulturowego Muzeum – Zamku w Łańcucie. Zakres projektu: W ramach projektu przewidziano prace remontowo-konserwatorskie dwóch obiektów: Muzeum – Zamku w Łańcucie oraz zabytkowego Zespołu Parkowego otaczającego Zamek. Muzeum - Zamek w Łańcucie należy do najcenniejszych zespołów rezydencjonalnych w Polsce o szczególnym znaczeniu dla kultury narodowej. Zamek został wybudowany w latach 1629–1642 dla Stanisława Lubomirskiego wojewody krakowskiego i ruskiego przypuszczalnie według projektu Macieja Trapoli przy prawdopodobnym udziale Krzysztofa Mieroszewskiego. Zaprojektowany w tradycyjnej formie ówczesnych budowli zamkowych oparty został na nowatorskim schemacie „palazzo in fortezza”, plan fortyfikacji został sprzężony kompozycyjne zarówno z siedzibą magnacką, jak i z miastem. W XVII w. uważany był za jedną z piękniejszych siedzib magnackich w Europie (w latach 1830 r. - 1939 r. stanowił centrum Ordynacji Łańcuckiej). Wokół Zamku znajduje się Park o charakterze angielskiego parku krajobrazowego. Obecny jego kształt w znacznym stopniu powstał pod koniec XVIII i na początku XIX w., kiedy należał on do Stanisława i Izabeli Lubomirskich. Zamek w Łańcucie wyróżnia się bogactwem zbiorów i zachowanymi założeniami parkowo-pałacowymi, a więc ogrodami, budynkami mieszkalnymi i gospodarczymi. Autentyczne jest ich wyposażenie, w tym kolekcja pojazdów konnych wraz z akcesoriami. Zamek posiadał w podziemiach luksusową łaźnię rzymską, saunę, wanny, urządzenia do elektroterapii, sale gimnastyczne. Przewidziane w projekcie prace rewitalizacyjne zatrzymały proces degradacji i zniszczenia Zamku (remont elewacji, rewitalizacja stolarki okiennej i drzwiowej, prace izolacyjno-instalacyjne w obrębie parteru i piwnic), umożliwiły dostęp zwiedzającym do nowych powierzchni ekspozycyjnych (rewitalizacja i umożliwienie odwiedzania luksusowej łaźni rzymskiej), ułatwiły zwiedzanie zabytkowego zespołu parkowego (poprzez uporządkowanie gospodarki wodno-ściekowej na terenie parku, rewitalizację alejek i zabytków ruchomych w Parku). Zaplanowane w wyniku realizacji projektu wydarzenia i działania kulturalne obejmują różne dziedziny sztuki (film, teatr, muzyka, sztuka słowa, sztuki wizualne), zakładają aktywny udział odbiorców, przekształcający ich z widzów w uczestników i gwarantują niezapomniane i budzące pozytywne skojarzenia przeżycia, a także intuicyjne przyswajanie wiedzy historycznej. Co więcej nowa oferta kulturalno-edukacyjna przeznaczona jest dla możliwe szerokiego grona osób (osoby w wieku produkcyjnym, dzieci, młodzież), osób o zróżnicowanych oczekiwaniach i potrzebach kulturalnych, w tym grupy dewaloryzowane. Dzięki wdrożeniu programu kulturalno-edukacyjnego możliwa stała się realizacja następujących celów: - zapoznanie uczestników z różnorodnymi możliwościami spędzania czasu wolnego, - poszerzanie zainteresowań, pobudzanie ciekawości poznawczej, wyobraźni i twórczej postawy wobec rzeczywistości; - stymulowanie do poszukiwań własnych talentów i zainteresowań; - wszechstronny rozwój na poziomie sprawności fizycznych oraz emocjonalno-intelektualnych; - rozwój wyobraźni czasoprzestrzennej, koordynacji, elastyczności; - wzrost umiejętności rozwiązywania problemów oraz zdolności komunikacyjnych; - rozwijanie wrażliwości estetycznej i wiary we własne możliwości twórcze; - wzmacnianie poczucia własnej wartości przez twórczy i aktywny wkład w zajęcia; - kształtowanie umiejętności współpracy w grupie; - rozwój świadomości i tożsamości kulturowej oraz postaw obywatelskich.