We wtorek 17 grudnia br. w Muzeum-Zamku w Łańcucie odbyła się konferencja prasowa podsumowująca realizację projektu Ochrona i rozwój dziedzictwa kulturowego dawnej Ordynacji Łańcuckiej poprzez prace remontowo-konserwatorskie oraz wykreowanie nowych przestrzeni ekspozycyjnych w budynku Zamku oraz zabytkowym Parku Muzeum - Zamku w Łańcucie. Projekt warty ponad 42,8 mln zł otrzymał dofinansowanie z Europejskich Funduszy Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020 w wysokości 29,63 mln zł. Dzięki unijnym środkom w piwnicach Zamku, zostaną odtworzone i udostępnione dla turystów (już w lutym 2020) niedostępne dla zwiedzających luksusowe Łaźnie Rzymskie, powstałe w latach 20. XX w.
W trakcie konferencji kierownictwo instytucji podkreśliło, że wierne odtworzenie wyglądu Łaźni możliwe było dzięki zachowanym archiwalnym fotografiom z lat 20. i 30. XX w. Autorem zdjęć znajdujących się w archiwum Muzeum-Zamku w Łańcucie był Józef Piotrowski. Odtwarzając wygląd łaźni starano się w miarę możliwości zachować jak najwięcej oryginalnych stałych elementów wystroju, takich jak np. schody z boazerią, polichromie, płytki na podłodze w korytarzu do windy czy płytki w kąpielisku. Ponadto w ramach oryginalnego wyposażenia tej nowej powierzchni ekspozycyjnej udało się udostępnić zwiedzającym takie obiekty jak lampa ampla, stojący w pokoju komplet wypoczynkowych komplet (czyli kanapa z sofą), zegar, waga, biała skrzynka, metalowy okrągły kosz oraz taboret. W kąpielisku natomiast historyczne są wanny, elementy metalowe oraz stół z marmurowym blatem.
Muzeum - Zamek w Łańcucie należy do najcenniejszych zespołów rezydencjonalnych w Polsce o szczególnym znaczeniu dla kultury narodowej - u schyłku XVII w. uważany był za jedną z piękniejszych siedzib magnackich w Europie. Od 1830 r. do 1939 r. stanowił centrum Ordynacji Łańcuckiej. W obecnym miejscu i kształcie Zamek powstał w I połowie XVI w. Od tego czasu – w ciągu kolejnych pokoleń – był upiększany i rozbudowywany – przechodząc po drodze również kilka znacznych i udanych przebudów. Powstawały kolejne budynki zespołu, a teren fortyfikacji ziemnych zamieniono na ogrody. Z czasem Łańcut stał się również jedną z najbardziej znaczących rezydencji arystokratycznych w Europie Kontynentalnej. W trakcie II wojny światowej Zamek nie ucierpiał znacząco, jednak w 1944 r. ostatni ordynat – Alfred III Potocki – wywiózł z Łańcuta najcenniejsze zbiory. Efektem podjętych po okresie wojennym prac było doprowadzenie Zamku w Łańcucie do stanu, który przywodzi na myśl wygląd Zamku z okresu przedwojennego. Naczelną koncepcją przy urządzaniu jego wnętrz było doprowadzenie pomieszczeń do stanu, w jakim opuścili go byli właściciele. Pozostawiono w związku z tym niektóre zmiany poczynione przez ostatniego Ordynata.
W ramach projektu przewidziano prace remontowo-konserwatorskie dwóch obiektów Muzeum – Zamku w Łańcucie oraz zabytkowego Zespołu Parkowego otaczającego Zamek. Dzięki tym działaniom Zamku zdecydowanie poprawiły się warunki funkcjonowania i przechowywania unikatowych zbiorów Muzeum. Prace w Parku znacznie poprawiły dostępność kompleksu muzealnego oraz organizowanych tam imprez o charakterze kulturalno-edukacyjnym. Całość zadań realizowanych w ramach projektu przyczyni się również do podniesienia atrakcyjności Muzeum – Zamku z punktu widzenia turystów polskich i zagranicznych.
Więcej informacji znajdziecie na stronie Beneficjenta.